9 باور غلط رایج درباره افسردگی را بشناسید - نقطه سر خط

به گزارش نقطه سر خط، تصورات غلط درباره افسردگی، یکی از موانع اصلی برای ادامه و پیگیری فرایند درمان هستند و به منظور تسخیر افسردگی، این مهم است که درباره آن حقایق درست به جمعیت عمومی، آموزش داده گردد.

به گزارش گروه اجتماعی نقطه سر خط، تصورات غلط درباره افسردگی، یکی از موانع اصلی برای ادامه و پیگیری فرایند درمان هستند. در اینجا به بعضی افسانه های رایج در خصوص بیماری افسردگی و حقایق پشت این افسانه ها اشاره شده است:

افسردگی یک بیماری واقعی نیست: بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که افسردگی به اسم یک ضعف شخصیت یا غم و اندوه تعریف شده است. اما باید گفت این عارضه، یک اختلال پیچیده است و آنهم با ریشه های روانی، اجتماعی و بیولوژیکی. افسردگی یک بیماری روانی است که می تواند از راه های مختلف از جمله دارو و روان درمانی اصلاح گردد.

داروهای ضد افسردگی همواره می توانند افسردگی را درمان نمایند: خوشبختانه افسردگی یک اختلال قابل درمان است اما داروهای ضد افسردگی برای درمان آن کافی نیستند. در حالی که این داروها قابلیت تغییر شیمی مغز و برطرف مسائل بیولوژیکی ریشه دار را دارند، اما افسردگی گاه احتیاج به روان درمانی هم دارد.

افسردگی همواره به خاطر یک شرایط تلخ رخ می دهد: اگرچه رویدادهای تلخ مانند مرگ منجر به ایجاد افسردگی می گردد، اما گاه این بیماری می تواند بدون هیچ رویداد منفی هم رخ دهد، حتی زمانی که همه چیز در زندگی مثبت به نظر می رسد. غم، بی حالی، تمایل به خودکشی و ... اغلب می تواند بدون شرح و به طور ناگهانی تظاهر کند. در واقع گاه هیچ علت منطقی برای ابتلا به افسردگی وجود ندارد.

ابتلای والدین به افسردگی، به معنای ابتلای بقیه اعضای خانواده است: اگرچه تحقیقات نشان می دهد که افسردگی می تواند پایه های ارثی داشته باشد، اما به طور کلی مسائل بهداشت روانی یکی از اعضای خانواده می تواند سبب این مساله را در بین افراد دیگر خانواده هم شایع کند. اتفاقی که با دوری از عوامل خطر افسردگی، کاملا قابل پیشگیری است.

داروهای ضد افسردگی، شخصیت افراد را تغییر می دهند: داروهای ضد افسردگی با تغییر مواد شیمیایی مغز منجر به کاهش اختلالات خلقی می شوند. فکر کردن در خصوص تغییر مواد شیمیایی مغز می تواند ترسناک به نظر بیاید اما این داروها تنها برای تغییر مواد شیمیایی خاصی در مغز طراحی شده اند و نمی توانند شخصیت فرد را به طور کلی تغییر دهند.

داروهای ضد افسردگی را باید تا آخر عمر مصرف کرد: این داروها به اسم یک راه چاره طولانی مدت برای درمان افسردگی مطرح شده اند. اما طول دوره درمان بستگی به شدت اختلال دارد و از فردی به فرد دیگر فرق دارد. بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی لازم نیست بعد از دوره درمان، این داروها را در روزهای مابقی عمر خود مصرف نمایند. به همین علت گزینه روان درمانی هم در کنار درمان های دارویی پیشنهاد شده است و فرد افسرده می تواند راه چارههای نو و سالم را برای مقابله با افسردگی با هدف از بین بردن احتیاج به دارو بیاموزد.

افسردگی فقط مخصوص زنان است: اگرچه بنا به گزارش ها زنان دو برابر بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند، اما این بیماری مختص هر دو جنس است. در واقع نرخ خودکشی ناشی از افسردگی در مردان بالاتر از زنان است.

حرف زدن درباره افسردگی، فرایند آن را وخیم تر میکند: این یک تصور غلط است. بحث درباره افسردگی با دیگران احساسات مخرب را تقویت نمی کند و فرد را روی تمرکز منفی نگه نمی دارد. در واقع تنها بودن با احساسات منفی خطرناک تر است. داشتن یک مستمع حمایتی، قابل اعتماد و بدون قضاوت برای درمان افسردگی بسیار مهم است. در حقیقت گفتاردرمانی، برای درمان افسردگی های خفیف تا میانه می تواند مفید باشد.

افسردگی جزئی از فرایند پیری است: بسیاری از افراد مسن، افسرده نیستند، اما اگر افسردگی در افراد مسن به وجود آید، ممکن است نادیده گرفته گردد. سالمندان ممکن است غم خود را پنهان نمایند و یا دارای علائم مبهمی باشند از قبیل: طعم غذاها را دوست نداشته باشند، دردهایشان بدتر گردد و یا تغییر الگوی خواب داشته باشند.